Κατασκευή υπηκόων - Ε.Α. Ράουτερ

  Στο σχολείο κατασκευάζονται άνθρωποι. Η διαδικασία της κατασκευής ανθρώπων λέγεται εκπαίδευση. Η οικογένεια, ο κινηματογράφος, η τηλεόραση, το θέατρο, το ραδιόφωνο, οι εφημερίδες, τα βιβλία και τα πλακάτ είναι σχολεία με την ευρύτερη έννοια. Όλα τα κέντρα που μεταδίδουν πληροφορίες είναι σχολεία.

Για την κατασκευή πραγμάτων χρησιμοποιούνται εργαλεία. Το εργαλείο, με το οποίο κατασκευάζονται άνθρωποι, είναι η πληροφορία.Οι νόμοι φτιάχνονται από ανθρώπους, Κανείς δεν φτιάχνει έναν νόμο που να στρέφεται εναντίον του. Αν κάποιος είναι πλουσιότερος από τους άλλους δεν του περνάει από το μυαλό η σκέψη να πει "θα κλέψεις".Όταν οι πρώτοι άνθρωποι πλούτισαν αρκετά ώστε να μπορέσουν να συγκροτήσουν μια συμμορία για την καταπίεση και την εκμετάλλευση των άλλων, γεννήθηκε αυτό που ονομάζουμε σήμερα κράτος.

Το Κράτος διευκολύνεται στη διακυβέρνηση αυτού του νέου είδους υπηκόων χάρη σε δύο εξελίξεις: η πρώτη είναι ότι ο μηχανισμός της ποδηγέτησης γίνεται όλο και πιο πολύπλοκος και αδιαφανής για τους ποδηγετούμενους, η δεύτερη είναι η εξέλιξη των δημόσιων πηγών πληροφοριών στις τελευταίες δεκαετίες.

    Με αυτόν τον πανταχού παρόντα μηχανισμό των πληροφοριών και την επιρροή των σχολείων στους απροστάτευτους εγκεφάλους των ανηλίκων μελών του πληθυσμού, μπορεί κανείς να εξαπατήσει ακόμα και έξυπνους ανθρώπους σε βαθμό που να πανηγυρίζουν για την ίδια τη θανατική καταδίκη τους.

 Η ομιλία ανήκει στις πιο συχνές πράξεις μας. Οι περισσότεροι ισχυρισμοί που διατυπώνουν οι άνθρωποι είναι λανθασμένοι. Οι δάσκαλοι διδάσκουν εδώ και πολλές  

δεκαετίες πως η γη, το κεφάλαιο και η εργασία, είναι παραγωγικοί («δημιουργικοί») παράγοντες. Ούτε η γη, ούτε το κεφάλαιο, ούτε η εργασία δημιουργούν κάτι. Οι εργάτες δημιουργούν, οι υπάλληλοι δημιουργούν. Η αιτία που διαστρεβλώσεις σαν αυτή αντέχουν τόσο πολύ στο χρόνο, θα μπορούσε να βρίσκεται στο αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα που έχει αυτή η παρουσίαση της παραγωγής, είναι ότι οι εργάτες και οι υπάλληλοι θεωρούν το κεφάλαιο σημαντικότερο για την παραγωγή απ’ όσο τους εαυτούς τους, παρόλο που αυτοί φτιάχνουν το κεφάλαιο. Αυτή η μετριοφροσύνη είναι το αποτέλεσμα. Είναι μια ιδιότητα που χαρακτηρίζει τους υποτακτικούς. Ποιες συνθήκες κάνουν τους δασκάλους να διδάσκουν επί ολόκληρες δεκαετίες κάτι που είναι τελείως παράλογο και που βλάπτει τους διδασκόμενους ;

Ο Έρνεστ Αλεξάντερ Ράουτερ γεννήθηκε στην Αυστρία το 1929 και ήταν συγγραφέας.Επίσης ήταν δημοσιογράφος και αυτοδίδακτος κριτικός του γραπτού λόγου , ανατρεπτικός και ανένταχτος αριστερός.Έφυγε από την ζωή το 2006 στο Μόναχο.

Όπου ακούς τάξη , ανθρωπινό κρέας μυρίζει...

Σαν σήμερα , στις 18 Μαρτίου 1996 '' έφυγε'' από τη ζωή ο ποιητής και ζωγράφος Οδυσσέας Ελύτης.O Eλύτης που το πραγματικό του όνομα ήταν Οδυσσέας Αλεπουδέλης , υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας.

Αποτέλεσε έναν από τους τελευταίους εκπροσώπους της
γενιάς του τριάντα , ένα από τα χαρακτηριστικά της οποίας
υπήρξε το ιδεολογικό δίλημμα ανάμεσα στην παράδοση
και τον ευρωπαικό μοντερνισμό.Ο ίδιος χαρακτήρισε την
δική του θέση στη γενιά αυτή ως παράξενη , σημειώνοντας :
Από τη μία ήμουν ο στερνός μιας γενιάς που έσκυβε στις πηγές
μιας ελληνικότητας , κι απ`την άλλη ήμουν ο πρώτος μιας 
άλλης που δεχόταν τις επαναστατικές θεωρίες ενός μοντέρνου
κινήματος...''

''Όπου ακούς τάξη , ανθρωπινό κρέας μυρίζει...''

Οδυσσέας Ελύτης

To '' Oυρλιαχτό'' του Γκίνσμπεργκ , σε μία νέα εκδοχή του συγκροτήματος Φράξια.

Αναφερόμαστε στο '' Ουρλιαχτό'' του συγκροτήματος Φράξια από την καινούργια δισκογραφική τους δουλειά με τίτλο '' Μηδέν''.

Ένα τραγούδι που προσιδιάζει σε ποίημα και αποτελεί μία νέα εκδοχή του έργου '' Ουρλιαχτό'' του Άλλεν Γκίνσμπεργκ.

Μια ενδιαφέρουσα αλληλουχία μεταξύ του έργου του Γκίνσμπεργκ και του στιχουργού και ερμηνευτή του συγκροτήματος Γιάννη Μίχα η αλλιώς Dave , μας οδηγεί αδιαμφισβήτητα σε ένα αφοπλιστικό αποτέλεσμα.

Το τραγούδι εδώ και σε οπτική εκδοχή : 

://www.youtube.com/watch?v=pr9bNgO46h4

Την ώρα που ο έρωτας εκλιπαρούσε για λίγη αγάπη
γλιστρώντας πάνω σε πεταμένα σπέρματα
κυνηγημένος από αρρωστημένες και αιχμηρές αγκαλιές
Την ώρα που η σιωπή πάσχιζε να λυθεί και να ουρλιάξει
πάνω από τις ταράτσες και τα δώματα χιλιάδων μιασμάτων
που μοιάζανε με ανθρώπους...
Την ώρα εκείνη η δίνη ενός άδειου και χωρίς ουσία πήγαινε - έλα
μας έπνιγε ακόμα πιο πολύ κι εμείς ανήμποροι βαφτίζαμε τον εαυτό μας
ξέχωρο κομμάτι αυτού του σάπιου κόσμου
μήπως και γλυτώσουμε το χρέωμα της διαιώνισης του.

Τα παιδικά μας όνειρα ξυπόλητα κι ανέμελα περπάτησαν
πάνω στα χαλίκια και το χώμα
Ξεκλείδωτα και φρέσκα πέρασαν ορμητικά πάνω από την λογική
στάθηκαν στη μέση του πουθενά και χωρίς σκέψη επέλεξαν να φτιάξουν δρόμους
για το σπουδαίο , το αληθινό κι αλλιώτικο.
Τώρα περνούν γερασμένα μπροστά από τους δέκτες μας
παρατημένα και μόνα στη γαλαρία ακίνδυνων διαδηλώσεων
αφημένα στο έλεος της σήψης , της παρακμής και της αδράνειας.

Το τέρας του μίσους κάρφωνε την πιο ελεύθερη καρδιά
ξυλοκοπούσε μέχρι θανάτου αδύναμες ψυχές
μια απόγνωση και ένα ουρλιαχτό βουβάθηκαν και σιώπησαν στο κάτω πάτωμα
Δύο παιδικά ματάκια κλείσανε απορημένα κάποιο παγερό ξημέρωμα
σε έναν τόπο ξένο και μακρινό από μας
Χέρια ανήμπορα βυθίζονταν αργά σε πελάγη που η απάθεια πότισε με αίμα
Την ίδια ώρα που εμείς μεθούσαμε κι αναλύαμε την κατάσταση
πίνοντας καθαρό οινόπνευμα με τα βρωμερά μας χέρια.

Βάλαμε τα σώματα τα μόνα όπλα και εργαλεία μας μπροστά
παίξαμε με τα κεφάλια μας στην αρένα του αγώνα
έσταξε το αίμα στην ζεματισμένη άσφαλτο μια πρωτομαγιά μεσημέρι
Ξεμείναμε πιο πίσω από οράματα μεγάλα συντρόφους κι αδέρφια
κλάψαμε βουβά σε υγρά κρατητήρια και μουχλιασμένα υπόγεια.
Μουσάτοι αναρχοπατέρες ψευτοεπαναστάτες , κοπρίτες ξερόλες
ιδιοκτήτες κόκκινων και μαύρων μικρομάγαζων
περάσανε μπροστά μας με έπαρση και ανάστημα
βγάζοντας λόγους , γράφοντας άρθρα με τσιτάτα
εκδίδοντας μπροσούρες και αγωνιστικά φανζίν
Πήραμε μέρος και εμείς στο καλά στημένο κι ατέλειωτο κουβεντολόι τους
αντί να τους πάρουμε σβάρνα κι αμπάριζα ,αυτούς τους άλλους και όλους.
Τώρα πίνουμε μπύρες και χασκογελάμε στήνοντας κάθε τόσο μια επέτειο
να γιορτάζουμε τις ήττες μας.

Φτιάξαμε μια αλήθεια δική μας να χουμε στη καβάτζα
βρήκαμε εντυπωσιακές απαντήσεις να μαστε έτοιμοι
στο ενδεχόμενο να ρωτηθούμε
Επιλέξαμε συντρόφους και τους δώσαμε μια θέση λίγο πιο κάτω από το δίπλα
καυχηθήκαμε σπάνιοι και σπουδαίοι , ελευθεριακοί και ωραίοι
ανεβάσαμε φωτογραφίες , κατεβάσαμε σώβρακα
μιλήσαμε για δρόμο για βροχές και κρύα , για ανατολές και δειληνά
ανάψαμε φωτιές σε δρόμους σιωπηλούς κατοικημένους από ρακένδυτους
αλλά από μας πιο καθαρούς ...
Γίναμε ρομαντικοί και ξεχωριστοί μέχρι να μας κάτσει και έπειτα γαμούσαμε
όλο το βράδυ σαν αφρισμένα λυσσασμένα κτήνη , χρησιμοποιώντας τον έρωτα
ως εξουσιαστικό μέσο επιβολής , ξερνώντας ότι πιο αρρωστημένο και καλά κρυμμένο
από τον βόθρο που ονομάσαμε ψυχή.....

Ψυχή...Αυτή η κακομοίρα ταλαίπωρη που γράψαμε για αυτή , μιλήσαμε για αυτή
την χρησιμοποιήσαμε όταν κλαφτήκαμε ώς ανυπεράσπιστα θύματα που κάτι άλλο έφταιγε πάντα
την τραγουδίσαμε , τη γδύσαμε ,τη βιάσαμε , τη θυμηθήκαμε , τη φωνάξαμε , την λυπηθήκαμε ,
την ταισαμε , την ποτίσαμε , την πετάξαμε στα σκουπίδια , την πουλήσαμε φτηνά , την πουλήσαμε ακριβά,
τη χαρίσαμε , την πατίσαμε , την τσακίσαμε , την σκοτώσαμε έχοντας πάντα στο τέλος και το θράσος να μείνει κοντά μας
αντί να βρούμε λίγα κότσια να πάμε στο διάολο...Αντί να βρούμε λίγα κότσια να κοιτάξουμε στον καθρέφτη να αρνηθούμε
την μαλακισμένη και θλιβερή ύπαρξη μας φωνάζοντας ότι τίποτα το σπουδαίο δεν ήμασταν ούτε θα μαστε ποτέ.
Αντί να ουρλιάξουμε σπαρακτικά ότι εαυτός δεν υπάρχει κι αν υπάρχει...Δεν έγινε και τίποτα.

Άλλη μια μέρα ξημερωσε.
Άλλη μια αναπνοή.Κι ακόμα μία...
Εδώ στο τίποτα.
Μηδέν.

Ακούστε όλο τον δίσκο '' Μηδέν '' εδώ :

https://www.youtube.com/watch?v=xf0kXXbxHIU&list=PLFGvqTgLLybk2Okpk9-ZEBcUhVh_h9XVm