Ήταν ένα χειμωνιάτικο βράδυ πριν 4 χρόνια περίπου , δεν θυμάμαι ακριβώς.
Θυμάμαι όμως ότι εκείνο το βράδυ ήμουν πολύ στεναχωρημένη για κάτι που μου
είχε συμβεί τότε.Δεν ήθελα να μιλήσω σε κανέναν , έκλεισα το κινητό μου και έμεινα μόνη μου στο σπίτι.Έβαλα στην τύχη να παίζουνε τραγούδια στο you tube και άνοιξα ένα μπουκάλι κρασί.Κάποια στιγμή ξεκίνησε να παίζει ο απαλός ήχος μιας κιθάρας
που μου τράβηξε την προσοχή.Ήταν το '' Να ξαναγεννηθούμε'' κάποιων που τους
έλεγαν '' Φράξια''...Δεν τους ήξερα μέχρι εκείνη την στιγμή αλλά μόλις ξεκίνησαν οι πρώτοι στίχοι αισθάνθηκα ότι άνοιγε κι ένας λογαριασμός με εμένα και με εκείνους.
Αισθάνθηκα έτσι όπως λίγες φορές έχω νιώσει ακούγοντας κάτι.Ανατρίχιασα με την μαγεία και το βάθος του νοήματος των στίχων αλλά και με αυτήν την βραχνή όμορφη φωνή του τραγουδιστή ή του mc ...Δεν τα ξέρω και καλά αυτά...
Με έπιασα να βουρκώνω και ούτε που θυμάμαι πόσες φορές άκουσα το τραγούδι εκείνο το βράδυ.Ήταν σαν ένα μήνυμα που δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο κατάλληλη στιγμή για να έρθει.Ρούφηξα τους στίχους λέξη προς λέξη και ένιωσα ότι δεν είμαι μόνη τελικά.Κάποιοι μου κάνουν παρέα ουσιαστική κι ας μην τους ξέρω καν.
Από εκείνη την μέρα ξεκίνησα να ψάχνω αυτούς τους Φράξια και χάρηκα πολύ που ανακάλυψα πόσο πολύ άξιζε τον κόπο.Κατέβασα όλη την δισκογραφία τους , παράγγειλα cd τους , αγόρασα το βίβλίο τους και ξεκίνησα να τους παρακολουθώ όσο λίγοι.Ναι είμαι σίγουρη για αυτό...Όσο λίγοι...Και σε σημείο εμμονής...Σύντομα κατάλαβα ότι πρόκειται για ποίηση.Σύγχρονη και σπουδαία...
Δυστυχώς όλη αυτή η διαδικασία συνέβαινε από μακρυά γιατί ζω στην Καβάλα και όχι στην Αθήνα και πολύ στεναχωριόμουν που δεν είχα την δυνατότητα να τους δω
από κοντά σε κάποιο live.Μια μέρα όμως στάθηκα τυχερή.Έτυχε να βρίσκομαι στην Αθήνα κάποιες μέρες όπου συνέπεσαν με ένα live τους.Ήταν ένα φεστιβάλ που συμμετείχαν στις Αναιρέσεις το 2015..Ήμουν πολύ χαρούμενη όταν το έμαθα
και ανυπομονούσα για αυτό όσο τίποτα.Πήρα παρέα μου την κολλητή μου και πήγαμε να τους δούμε. Παρακολουθούσα τα πάντα με θρησκευτική ευλάβεια που λένε....Τον Reiman να βάζει τις ωραίες μουσικές του πίσω - πίσω , τον D.K στις φωνές και τον Dave μπροστά στο μικρόφωνο να αμολάει τους στίχους του
σαν σφαίρες επικίνδυνα στοχευμένες.Στο τέλος ενθουσιάστηκα τόσο πολύ και βρήκα την ευκαιρία να πάω να μιλήσω στον Dave.Δεν είχα κάτι συγκεκριμένο να του πω , ήθελα μόνο να του σφίξω το χέρι και να του πω ένα ευχαριστώ.
Τον πλησίασα , του είπα '' γεια σου ''...Μου είπε '' καλώς την''.
Του συστήθηκα , του έσφιξα το χέρι και του είπα απλώς ένα ευχαριστώ για όλα όσα μου προσφέρουν χωρίς καν να το ξέρουν.
Με κοίταξε βαθιά στα μάτια σε σημείο που ένιωσα άβολα λίγο.
Μου είπε '' να είσαι καλά και σε ευχαριστώ κι εγώ πολύ...''
Είναι πολύ όμορφο να διαπιστώνεις ότι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι τίμιοι ,αξιόλογοι κι αυτό που κάνουν είναι αληθινό και μόνο με ανθρώπινους όρους και τίποτε άλλο... Και με τους Φράξια συμβαίνει ακριβώς αυτό για αυτό και τους θεωρώ από τους πιο αξιόλογους καλλιτέχνες της τελευταίας δεκαετίας.Φυσικά όμως και πάνω από όλα θεωρώ ότι είναι ΆΝΘΡΩΠΟΙ...Παράξενοι , μοναχικοί , με τα δικά τους αλλά ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Πριν 2 μέρες ανακοίνωσαν οτι σταματούν...
Στεναχωρήθηκα πολύ. Αμέσως σκέφτηκα ότι είναι άδικο να αποχωρούν πάντα αυτοί
που δεν πρέπει και να μένουν να μας ζαλίζουν το κεφάλι κάτι άδειοι , ανούσιοι φαφλατάδες...Όμως σίγουρα αυτοί ξέρουν τι κάνουν και γιατί και δεν με αφορά να ασχοληθώ ούτε να κρίνω την απόφαση τους.
Το μόνο που θέλω να τους πω είναι ότι για μένα οι Φράξια ήταν και είναι ένα σχολείο.
Να τους ευχαριστήσω ξανά και να τους πω ότι όποια απόφαση κι αν πάρουν στο μέλλον , οτιδήποτε κι αν κάνουν , είτε επανέλθουν είτε όχι να ξέρουν ότι εκεί έξω έχουν συνοδοιπόρους αρκετούς...
Κάπου εδώ θα κλείσω δεν θα κουράσω άλλο.Ήθελα απλά να μοιραστώ το δικό μου συναίσθημα για αυτό το συγκρότημα και τίποτε άλλο. Κλείνω με έναν στίχο τους που έμελλε να με σημαδέψει για πάντα και να τον χαράξω πάνω μου για να τον ακολουθώ και να με ακολουθεί :
''Να τραγουδάς να πολεμάς και να μιλάς.
Τουλάχιστον αισθάνεσαι κι ας νιώθεις πως πονάς.''...
Βίκυ .
Καβάλα - 14/8/2017
