Παρασκευή 13 Μαρτίου 2020

Τώρα σκάσε κι άκου τη σιωπή.

Αυτή η τρομακτική ερημιά , αυτή η παράξενη ατμόσφαιρα , εκτός από την φρίκη και τον φόβο ίσως έχουν και κάτι καλό να σου δώσουν. Κάτι να σου πουν.

Ίσως ανακτήσεις την μνήμη σου. 

Άκου... Άκου τη σιωπή των δρόμων.
Και θυμήσου...Θυμήσου όλες εκείνες τις φορές που ένιωθες άτρωτος. Θυμήσου την ιδέα που είχες για τον εαυτό σου. Θυμήσου τα κακομαθημένα σου συναισθήματα και την "ασφάλεια" που έχτιζες μέσα απο τους φράχτες του μικρόκοσμου σου.

Θυμήσου την μέρα εκείνη που έχασες δια παντός κάθε ίχνος ανθρωπιάς και αίσθημα αλληλεγγύης. Άκου...

Άκου την σιωπή... 

Άκου την ξέφρενη χαρά και τα τραγούδια.
Άκου τα λόγια μίσους που ξερνουσες για τους ανίσχυρους και κατατρεγμένους αυτού του κόσμου. Ακου την βολή σου και κοίτα στον καθρέφτη αν αντέχεις...

Εσύ εισαι ; Πως κατάντησες έτσι ; Εσύ ήσουν ακλόνητος. Τίποτα δεν έδειχνε ικανό να εμποδίσει ή να διακόψει την σαρωτική σου επέλαση. Τίποτα δεν έμοιαζε αρκετό να ανακοψει την ματαιοδοξη πορεία σου. 

Άκου... 

Άκου τα γλεντοκοπια και τις ακέραιες αλήθειες σου. Άκου τότε που τα ήξερες όλα. 
Ίσως ήρθε η ώρα να διαπιστώσεις οτι η μοναξιά δεν είναι πάντα ένας κακός δαίμονας. Για κάποιους μπορεί να είναι το μοναδικό καταφύγιο από την αγριότητα και την παραφροσύνη των καιρών μας. Για κάποιους μπορεί να είναι το τίμημα που επέρχεται ως φυσική συνέπεια της ευφυούς ψυχοσύνθεσης τους. Γιατί κάποιοι εκεί έξω ήταν πάντα μοναχικοί και αυτή η ησυχία δεν τους τρομάζει. Και ήταν πάντα μοναχικοί όχι γιατί ήταν προβληματικοί όπως τους βαφτιζες , αλλά γιατί απο νωρίς κατάλαβαν οτι η πραγματική ευτυχία βρίσκεται στο ταξίδι της κατάδυσης του νου και της ψυχής τους. Δύσκολο ταξίδι.Επίπονο και ψυχοφθόρο. Αμ , τι νόμιζες οτι είναι η ψυχή μάτια μου ; Ευκαιριακες και φανταχτερές επικαλύψεις ;

Τελικά η απειλή ήρθε εκ των έσω. Το Σώμα της Ανθρωπότητας νοσεί και τρώει την ίδια του την σάρκα... Τελικά οι φράχτες της μιζέριας σου δεν είναι αρκετοί. 

Τελικά ξέρω καλά ποιός είσαι εσύ. 
Ένα ασήμαντο υπόλειμμα στο σύμπαν που λούφαξε για λίγο στην τρύπα του και γεμισε τα ντουλάπια με μακαρόνια. 

Γιατί του είπαν ότι θα πεθάνει.
Γιατί φοβάται τον θάνατο.
Όπως φοβάται και την Ζωή.

Κι αν τελικά την βγάλει καθαρή , τίποτα δεν θα διδαχτεί... Όπως πάντα.

Προς το παρόν σκάσε.
Κι άκου τη σιωπή.

Γιάννης Μίχας Νεονάκης ( Dave )
13/3/2020
Από τον Βύρωνα και υπό το καθεστώς εγκλεισμού , λόγω πανδημίας ή «πανδημίας».





Τρίτη 10 Μαρτίου 2020

Μην ενοχλείστε.Θα φύγουμε.

Κάθε φορά που αντιμετωπίζω μια σοβαρή και επικίνδυνη κατάσταση με την υγεία μου ενστικτωδώς και τελείως φυσικά μου βγαίνει ως άμυνα ο αυτοσαρκασμός και η αποδόμηση του προβλήματος.
Έτσι πάντα καταφέρνω να αντλώ δύναμη και να διαχειρίζομαι τις κρίσεις.
Ως ανασοκατασταλμένο άτομο λόγω ΣκΠ(Σκλήρυνση κατά Πλάκας) ανήκω στην ομάδα των ανθρώπων που αν νοσήσουν κινδυνεύουν σοβαρά.

Όταν εμφανίστηκε λοιπόν το πρώτο κρούσμα του ιού μούδιασα στην ιδέα πως το κακό πλησιάζει. Ειδικά όταν έμαθα πως χώρος στον οποίο βρισκόμουν λίγες ώρες πριν εκκενώθηκε για απολύμανση έπαθα σοκ και έκλαιγα με αναφιλητά.
Την επομένη είδα τον κόσμο να αδειάζει τα ράφια στα σούπερ μάρκετ και πάλι σοκαρίστηκα.

Κάπως έτσι λοιπόν το ίδιο ένστικτο με οδήγησε να πω ότι αρνούμαι να λειτουργήσω υπό το καθεστώς τρόμου και να φοβάμαι μέχρι και τον αέρα που αναπνέω.

Αρνήθηκα να παραμείνω έγκλειστη στο δωμάτιο μου,να απέχω από τις δραστηριότητες μου,να κυνηγάω τους δικούς μου με detol και να μετράω τα κρούσματα που αυξάνονται.

Κρατούσα μέτρα καθαριότητας αλλά συνέχιζα να δουλεύω και να επικοινωνώ.
Και όχι δεν πρόκειται περί δύναμη ψυχής όπως θα πούνε πολλοί αλλά περί βαθιάς ανάγκης να μην βουλιάξω,να επιβιώσω και κυρίως να μην παρουσιάσω κάποια υποτροπή λόγω της κατάθλιψης.
Αυτός ο πόλεμος γινόταν μέσα μου αυτές τις μέρες μέχρι που το αστείο τελείωσε όταν συνειδητοποίησα πως ζω σε μια χώρα όπου οι άνθρωποι αξιολογούν κάτι ως σοβαρό ή λιγότερο σοβαρό σύμφωνα με το κατά πόσο επηρεάζει άμεσα τη ζωή τους.
Έτσι λοιπόν πολλά ήταν τα άρθρα και τα σχόλια εκείνων που χαρακτήριζαν ως απλή γρίπη τον Κορωνοϊό αφού κινδυνεύουν μόνο οι ευπαθείς ομάδες.
Και αφού οι ευπαθείς ομάδες για αυτούς αποτελούν μειοψηφία όλα είναι ζάχαρη.
Σταμάτησα πλέον να γελάω.Ένας κόμπος έχει σκαλώσει στον λαιμό και σύντομα θα βγει σε δάκρυα.

Παύω να κάνω πολλές μετακινήσεις ή συναντήσεις όσο βλέπω ότι η πολιτεία δεν σταματά τις πελατειακές σχέσεις με τον κλήρο και αφήνει τη διασπορά ανεξέλεγκτη στα πλαίσια της αυτοδιάθεσης.
Δεν έχω απαίτηση από τον ηλικιωμένο να κατανοήσει τον βαθμό κινδύνου αλλά ήλπιζα στα καθολικά μέτρα που υποχρεούται να λάβει το κράτος.
Έχουμε κοινωνική ευθύνη αλλά για να υπάρξει απαιτεί παιδεία την οποία έχουμε αποδείξει ότι ΔΕΝ διαθέτουμε.

Κάπως έτσι λοιπόν η ζωή όσων νοσούμε βρίσκεται στα χέρια σας και γνωρίζουμε ήδη πως δεν θα την σεβαστείτε καθόλου!

Μην ενοχλείστε.Θα φύγουμε.

Ευδοκία Παυλίδου


Κυριακή 8 Μαρτίου 2020

Οι γυναίκες δεν θέλουν δωράκια. Θέλουν σεβασμό !


Η γυναίκα και η μέρα της γυναίκας δεν είναι αυτό που προβάλλει η καθεστωτική και πατριαρχική κυριαρχία των συστημικων μέσων ενημέρωσης και πληροφοριών. Η γυναίκα δεν είναι ένα αδύναμο κι άβουλο πλάσμα που χρειάζεται την προστασία από τους άντρες ούτε το μόνιμο πληγωμένο και εξαρτημένο θύμα που άγεται και φέρεται απο τις ορέξεις του καθενός. Δεν είναι μηχανές αναπαραγωγής ούτε αντικείμενα μιας συγκεκριμένης χρήσης. Οι γυναίκες είναι ισότιμα μέλη της κοινωνίας με ίδια δικαιώματα και η 8η Μάρτη μας υπενθυμίζει οτι δυστυχώς το αυτονόητο κερδίζεται με κόπο και αίμα. Σήμερα , μετά από τόσα χρόνια καλούμαστε να συζητάμε πράγματα που θα έπρεπε να ήταν λυμένα...


Στις 8 Μαρτίου 1857 οι εργάτριες στα ραφταδικα και στα υφαντουργεια κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και μείωση των ωρών. Η εργοδοσία μαζί με την κυβέρνηση θέλοντας να καταστείλουν τις κινητοποιήσεις αμολυσαν τα σκυλιά της αστυνομίας και έτσι οι διαδηλώσεις δεν άργησαν να βαφτουν με αίμα.

Η διεθνής ημέρα της γυναίκας γιορτάστηκε πρώτη φορά το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και το 1911 υιοθετήθηκε και απο την Σοσιαλιστική Διεθνή.

Η μέρα είναι επίσημη αργία σε : Αφγανιστάν , Αγκόλα , Αρμενία , Αζερμπαϊτζάν , Λευκορωσία , Μπουρκινα Φασο , Καμπότζη , Κίνα , Κούβα , Γεωργία , Γουινέα Μπισαου , Καζακστάν , Ερυθραία , Κιργιζία , Λαος , Μαδαγασκάρη , Μολδαβία ,Νεπάλ , Ρωσία , Τατζικιστάν , Τουρκμενιστάν , Ουγκάντα , Ουκρανία , Βιετνάμ , Ζάμπια. 

Τρίτη 3 Μαρτίου 2020

Τώρα όμως ήρθε ο λογαριασμός...

Αυτό το αποπαίδι των σκανδάλων , αυτό το ζαβο που ψήφισες να σε κυβερνάει παρέα με τα υπόλοιπα ψυχοπαθή μιάσματα , επειδή δεν είχαν ποτέ κάποιο σοβαρό σχέδιο για το Προσφυγικό ούτε αυτοί ούτε οι προηγούμενοι που κάναν τους Αριστερούς , στράφηκαν τώρα στην ύστατη και πιο πετυχημένη συνταγή. Λέγεται Εθνική υπερηφάνεια και είναι η τελευταία αυταπάτη που επιστρατεύουν για την χειραγώγηση της μάζας ενός λαού που ούτως η άλλως οι όροι με τους οποίους συζητάει για οτιδήποτε τον αφορά , για οτιδήποτε έχει να κάνει με την ίδια του την ζωή , είναι όροι κλακαδορικου κοινού σε εκπομπή της Πανια , ή χουλιγκανου που του θιξανε την προεδραρα του. Αυτά τα ψυχοπαθή καθάρματα που σε κυβερνάνε λοιπόν , το γνωρίζουν καλά αυτό. 

Δεν υπάρχουν οι έννοιες που τεχνηέντως σου φύτεψαν στο μυαλό εδώ και 4 δεκαετίες. Δεν υπάρχει πλέον Ελληνικό Κράτος , ούτε Ελληνική Κυβέρνηση. Δεν υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση , ούτε είσαι μέλος κάποιας οικογένειας που σε προστατεύει. Όλα αυτά ήταν και είναι απλώς μερικές βαρύγδουπες ονομασίες που αποδίδουν κύρος και σκεπάζουν ένα στυγερο έγκλημα. Το μόνο που υπάρχει είναι μερικές συμμορίες απο πολιτικάντηδες που σου πουλάνε σωτηρία , κάτι μαφιόζοι τραπεζίτες που σου πίνουνε το αίμα και κάτι απεχθή σιχαμένα τσουτσεκια που παριστάνουν τους δημοσιογράφους και διαπραγματεύονται καθημερινά με Ναζιδια , χωμένοι ως το μεδούλι μέσα στα κόπρανα αυτού του αίσχους που λέγεται ελληνική πραγματικότητα. Η δε πατρίδα σου που λέγεται Ελλάδα και τόσο αγαπάς , είναι πλέον ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ένα σύγχρονο Άουσβιτς απο Αμυγδαλεζες και Μανωλαδες. Ένας βόθρος εργασιακης ζούγκλας με μισθούς εξαθλίωσης και επιδόματα ελεημοσύνης. 

Και μάντεψε... Όλα αυτά , δεν είναι φυσικά φαινόμενα. Είναι αποτελέσματα συγκεκριμένων πολιτικών αποφάσεων που χρόνια στηρίζεις με την ψήφο σου. Είναι τα αποκαΐδια του Ευρωπαϊκού ονείρου που κατάπινες για χρόνια αμάσητο , γιατί σε είπαν Ευρωπαίο κάποτε και πέταξες την σκούφια σου. Κατέβηκες στις Ομόνοιες , έκανες Ολυμπιάδες ,  έπαιξες στα Χρηματιστήρια , πήρες Αλβανούς ανασφάλιστους να σου φτιαξουν το αυθαίρετο , μπήκες στο Ευρώ με ψέματα , ψηφιζες ληστές που φτιάχνανε Νόμους εν μια νυκτί και κάλυπταν σκάνδαλα , ήσουν ένας απαιδευτος ημιμαθής παρτακιας που ανήγαγες τα πάντα σε φράγκα , καριέρες και πόζα να γουστάρουμε. Ενα εθελοδουλο κι ακαλλιέργητο ανθρωπάκι που πρώτα εξέφραζε γνώμη για τα πάντα και μετά ανέπνεε...

Τώρα όμως ήρθε ο λογαριασμός.

Τώρα είσαι αντιμέτωπος με τις επιλογές σου. Αλλά επειδή ποτέ δεν ησουν πραγματικά ελεύθερος , γιατί πραγματική ελευθερία σημαίνει και ανάληψη ευθυνών , για άλλη μια φορά θα ψάξεις εχθρούς φανταστικούς. 

Γιατί αυτό είσαι. Ένα σιχαμένο παρταλι που το κυβερνάνε οι Μπουμπουκοι , οι Κουληδες και οι Μπογδανοι. Αυτοί σου αξίζουν και πολύ σου είναι.

Γιάννης Μίχας Νεονακης ( Dave )

3/3/2020

Ο Κυρ Μαλάκας.

Αυτό που με τρομάζει είναι οι επιδερμικες προσεγγίσεις καφενείου για ζητήματα σοβαρά όπως το Προσφυγικό.Για παράδειγμα ο κυρ μαλακας της γειτονιας μου την ωρα που βγάζει τον μεζέ απο τα δόντια , ρίχνει και μια «γνώμη» για ανθρώπους που ΠΝΙΓΟΝΤΑΙ , και συνεχίζει την πρέφα ξυνοντας το παπαρι του. Ο εν λόγω κυρ μαλακας , θεωρεί απειλή τους Πρόσφυγες γιατί οι αντιληπτικες κεραίες του είναι έτσι μονταρισμενες ώστε να ψάχνουν εύκολους εχθρούς.

Είναι ο πατριώτης αλά καρτ  όποτε τον βολεύει , ενώ στην ουσία δεν δίνει δεκάρα για τίποτα και κανέναν.Ακόμα και την μάνα του θα πουλούσε για μια θεσούλα στο θυρωρειο της εφορίας ή ενός Υπουργείου. Ο εν λόγω κυρ μαλακας δεν διαθέτει την κατάλληλη αναλυτική σκέψη , ώστε να καταλάβει οτι το προσφυγικό είναι πάνω από όλα πολιτικό ζήτημα. Όταν όμως του κυρ μαλακα του μιλούσες για πολιτική , ο κυρ μαλακας σε θεωρούσε αστείο και γραφικό , γιατί έβλεπε big brother και καβλαντιζε τα μωρακια στα σκυλάδικα. Τώρα που τα δανεικά κατάλαβε οτι τελικά δεν ήταν αγύριστα , ξεγυμνωσε αυτό που ήταν πάντα.Ενα μιαρό τσογλάνι ψωροπερηφανο και φαντασμενο. 

Τώρα που το πρόβλημα ήρθε στη μούρη του , απέκτησε « γνώμη» μέσα σε μια νύχτα και η ασχήμια , η μισανθρωπια κι η σαπίλα που κυοφορούσε , ξερνάνε ρατσισμό και αποκτήνωση. Τώρα ο εν λόγω κυρ μαλακας είναι μέρος μιας ιστορικής στιγμής.Είναι μέρος και πρωταγωνιστής μιας γενοκτονίας.Συνενοχος και συνυπεύθυνος. Ο εν λόγω κυρ μαλακας θα κριθεί από τον ιστορικό του μέλλοντος ως παράδειγμα της πιο σιχαμενης εκδοχής του ανθρώπινου είδους. Ως το παράδειγμα ενός αποκρουστικου ερπετού που έμοιαζε με άνθρωπο και ενώ η γάγγραινα της ασχήμιας έφτανε στο κατώφλι του , ο εν λόγω κυρ μαλακας σαλιωνε το τηλεκοντρόλ και έπεφτε για ύπνο. 

Φασίστες , ρατσιστές , ομοφοβικα καθάρματα και λοιπές σκουληκαντερες
ήσασταν , είστε και θα είστε ο μεγαλύτερος εχθρός μου. Παντού και πάντα.Στην οποιαδήποτε έκφανση και εκδοχή της ζωής μου.Μέχρι την τελευταία μου ανάσα.

Μόνο για τίποτα κομπαρσιλικια είστε.
Λεζάντες , φρου φρου και γενικότητες.

Σιχαματα.

Γιάννης Μίχας Νεονακης ( Dave )