Τώρα σκάσε κι άκου τη σιωπή.

Αυτή η τρομακτική ερημιά , αυτή η παράξενη ατμόσφαιρα , εκτός από την φρίκη και τον φόβο ίσως έχουν και κάτι καλό να σου δώσουν. Κάτι να σου πουν.

Ίσως ανακτήσεις την μνήμη σου. 

Άκου... Άκου τη σιωπή των δρόμων.

Και θυμήσου...Θυμήσου όλες εκείνες τις φορές που ένιωθες άτρωτος. Θυμήσου την ιδέα που είχες για τον εαυτό σου. Θυμήσου τα κακομαθημένα σου συναισθήματα και την "ασφάλεια" που έχτιζες μέσα απο τους φράχτες του μικρόκοσμου σου.

Θυμήσου την μέρα εκείνη που έχασες δια παντός κάθε ίχνος ανθρωπιάς και αίσθημα αλληλεγγύης. Άκου...

Άκου την σιωπή... 

Άκου την ξέφρενη χαρά και τα τραγούδια.

Άκου τα λόγια μίσους που ξερνουσες για τους ανίσχυρους και κατατρεγμένους αυτού του κόσμου. Ακου την βολή σου και κοίτα στον καθρέφτη αν αντέχεις...

Εσύ εισαι ; Πως κατάντησες έτσι ; Εσύ ήσουν ακλόνητος. Τίποτα δεν έδειχνε ικανό να εμποδίσει ή να διακόψει την σαρωτική σου επέλαση. Τίποτα δεν έμοιαζε αρκετό να ανακοψει την ματαιοδοξη πορεία σου. 

Άκου... 

Άκου τα γλεντοκοπια και τις ακέραιες αλήθειες σου. Άκου τότε που τα ήξερες όλα. 

Ίσως ήρθε η ώρα να διαπιστώσεις οτι η μοναξιά δεν είναι πάντα ένας κακός δαίμονας. Για κάποιους μπορεί να είναι το μοναδικό καταφύγιο από την αγριότητα και την παραφροσύνη των καιρών μας. Για κάποιους μπορεί να είναι το τίμημα που επέρχεται ως φυσική συνέπεια της ευφυούς ψυχοσύνθεσης τους. Γιατί κάποιοι εκεί έξω ήταν πάντα μοναχικοί και αυτή η ησυχία δεν τους τρομάζει. Και ήταν πάντα μοναχικοί όχι γιατί ήταν προβληματικοί όπως τους βαφτιζες , αλλά γιατί απο νωρίς κατάλαβαν οτι η πραγματική ευτυχία βρίσκεται στο ταξίδι της κατάδυσης του νου και της ψυχής τους. Δύσκολο ταξίδι.Επίπονο και ψυχοφθόρο. Αμ , τι νόμιζες οτι είναι η ψυχή μάτια μου ; Ευκαιριακες και φανταχτερές επικαλύψεις ;

Τελικά η απειλή ήρθε εκ των έσω. Το Σώμα της Ανθρωπότητας νοσεί και τρώει την ίδια του την σάρκα... Τελικά οι φράχτες της μιζέριας σου δεν είναι αρκετοί. 

Τελικά ξέρω καλά ποιός είσαι εσύ. 

Ένα ασήμαντο υπόλειμμα στο σύμπαν που λούφαξε για λίγο στην τρύπα του και γεμισε τα ντουλάπια με μακαρόνια. 

Γιατί του είπαν ότι θα πεθάνει.

Γιατί φοβάται τον θάνατο.

Όπως φοβάται και την Ζωή.

Κι αν τελικά την βγάλει καθαρή , τίποτα δεν θα διδαχτεί... Όπως πάντα.

Προς το παρόν σκάσε.

Κι άκου τη σιωπή.

Γιάννης Μίχας Νεονάκης ( Dave )
13/3/2020
Από τον Βύρωνα και υπό το καθεστώς εγκλεισμού , λόγω πανδημίας ή «πανδημίας».