Ο Γιάννης Μίχας Νεονάκης ή αλλιώς Dave , είναι στιχουργός
,αρθρογράφος και ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος '' Φράξια'' , ένα από τα πιο βαθιά πολιτικοποιημένα και ανθρωποκεντρικά συγκροτήματα της ανεξάρτητης σκηνής.
Ανεξάρτητος , ανένταχτος κι ασυμβίβαστος και για πολλούς ποιητής...Μια συνέντευξη στην Βίκυ Κάπα , για το Μετερίζι.
Αφού σε ευχαριστήσουμε,θέλουμε να μας πεις δύο λόγια
για σένα.Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με τον γραπτό λόγο και κατ`επέκταση με την μουσική;Ποια ήταν τα ερεθίσματα σου και ποιες οι αφορμές ;
Ήμουν 13 χρονών κάπου στο 1996 , και η πρώτη επαφή ήταν με την μουσική και όχι με τον γραπτό λόγο.Μέσω ενός φίλου ( καλή του ώρα ) ήρθα σε επαφή με το hip hop και εκεί κατάλαβα ότι δεν θα ξεμπερδέψω εύκολα αφού παρατήρησα την αμεσότητα του λόγου , όπου μίλησε κατευθείαν στην ψυχή μου.Ήταν η στιγμή που άρχισα λοιπόν να ανακαλύπτω την δική μου μουσική οντότητα.Στην συνέχεια , άρχισα και εγώ να γράφω τις πρώτες μου σκέψεις στο χαρτί και με όχημα το hip hop , παρακολουθώντας το , προσπάθησα σιγά σιγά οι πρώτες μου σκέψεις να γίνουν λόγος .Εξελίξιμος , σοβαρός και ουσιαστικός.
Μιλάς για την δεκαετία του `90 , όπου το hip hop μόλις άνθιζε
και τα κυρίαρχα μουσικά ρεύματα εκείνη την εποχή ήταν το ροκ και η μέταλ μουσική.Φαντάζομαι θα ήταν κάπως περίεργο.
Ήμασταν σαν την μύγα μες στο γάλα.Το hip hop όντως στα μέσα της δεκαετίας του `90 δεν είχε ακόμα επεκταθεί.Θυμάμαι , το Γυμνάσιο που πήγαινα στεγαζόταν στο ίδιο κτήριο με το Λύκειο και σε μια κατάληψη του Λυκείου , όταν ζήτησα να βάλω μια κασέτα με '' τα δικά μου'' , μόνο που δεν με κυνήγησαν.
Τι ήθελες να βάλεις ;
Eίχα μια κασέτα με Active Member και μια άλλη με TXC.Aργότερα όμως ασχολήθηκα πιο πολύ με τους Active Member και τους Razastarr ,ήταν πιο κοντά στο ύφος που μου άρεσε.
Πότε αποφάσισες να ασχοληθείς ενεργά με την μουσική και τον στίχο; Και γιατί ;
Αυτό έγινε πολύ αργότερα.Όπως σου είπα παρακολουθούσα το hip hop και το εγχώριο αλλά και τις ρίζες του , στην Αμερική. Είχα για χρόνια μέσα μου την ανάγκη να κάνω κι εγώ κάτι αλλά παράλληλα ήθελα όλο αυτό να σχηματιστεί ολοκληρωμένα μέσα μου , αποκτώντας πρώτα εμπειρίες και στη μουσική σαν παρατηρητής αλλά και γενικά στη ζωή μου.Κάπου στο 2007 έγινε η πρώτη κουβέντα με έναν φίλο μου τότε τον Δημήτρη να κάνουμε κάτι...Είχε προηγηθεί βέβαια ήδη μια απόπειρα το 1998 να δημιουργηθεί ένα γκρουπ αλλά δεν προχώρησε.Το 2007 λοιπόν και ενώ ο Δημήτρης είχε ήδη αρχίσει να ασχολείται με την μουσική αγοράζοντας μια κιθάρα και ενώ εγώ είχα ήδη την κλήση στον στίχο , είπαμε στα δειλά μήπως κάνουμε κάτι.
Ώσπου στα τέλη του 2008 και με κεντρική αφορμή την δολοφονία του Γρηγορόπουλου , μιας και εκείνες τις μέρες της εξέγερσης ήμασταν στους δρόμους , τον έπιασα και του είπα ότι ήρθε η ώρα να φωνάξουμε δυνατά...Αρχικά αποφασίσαμε να δώσουμε ένα όνομα σε αυτό που θέλαμε να κάνουμε και το όνομα που του δώσαμε ήταν '' Φράξια''.
Μίλησε μας λίγο για το κεφάλαιο '' Φράξια''.
Ξεκινήσαμε σε ένα μικρό δωματιάκι στην Ηλιούπολη , ο Δημήτρης με μια κιθάρα , ένα pc και μία κάρτα ήχου και εγώ με τους στίχους και την φωνή μου.Με τον καιρό αρχίσαμε αυτό το δωματιάκι να το μετατρέπουμε σε home studio.Περάσαμε νύχτες και ώρες ατέλειωτες εκεί μέσα και έχω να θυμάμαι ιδιαίτερες στιγμές και πολύ σημαντικές που με στιγμάτισαν.Βγήκαν 2 δίσκοι του γκρουπ από εκεί καθώς και προσωπικές μου δουλειές και στην συνέχεια φτιάξαμε μια συλλογικότητα τότε , το '' Αντάρτικο'' παρέα με άλλα παιδιά που στήριζαν την όλη φάση.
Στη συνέχεια εισχώρησε στο συγκρότημα ο Χριστόφορος ( ΤwoRocks a.k.a Reiman ).O Δημήτρης μετά από λίγο καιρό αποχώρησε για προσωπικούς λόγους και στο γκρουπ έμεινα εγώ με τον Χριστόφορο αλλά και με τον Χρήστο Μ. τον μπασίστα μας , που κατά καιρούς συμμετείχε ενεργά μαζί μας.Σαν Φράξια βγάλαμε 3 δίσκους , παίξαμε στην Αθήνα αλλά και στην επαρχία σε πολλά stages και festivals και τον Αύγουστο του 2017 το κεφάλαιο αυτό έκλεισε.
Πάντως σαν γκρουπ δίνατε πάντα την εντύπωση ότι είστε έξω από τα νερά της hip hop κουλτούρας.Τουλάχιστον όπως αυτή έχει καθιερωθεί στην εγχώρια σκηνή.
Αποφάσισα λοιπόν να κάνω κάτι μέσω αυτού , γιατί κατάλαβα ευτυχώς νωρίς ότι περιέχει μια δυναμική που είναι κρίμα να πάει χαμένη.Ο σκοπός μου μέσα από το hip hop δεν ήταν να γίνω καλός mc , ούτε να έχω καλό φλόου ...Δεν με αφορούν αυτά.Δεν τα υποτιμώ αλλά η ουσία για μένα είναι να μπορείς να αφήσεις μερικά σημαντικά και ουσιαστικά πράγματα μέσα από τον λόγο σου και με όπλο το hip hop. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι περιχαρακώνομαι γύρω από αυτό.
Με ενδιαφέρουν οι λέξεις και οι ρωγμές που δημιουργούν.Το hip hop δεν είναι είδος μουσικής.Είναι τρόπος να φτιάχνεις μουσική μαζεύοντας ήχους διαφόρων ειδών και πάνω σε αυτή να μπορείς να μιλάς.Να αφηγείσαι...Είναι ότι πιο μαγικό γνώρισα ποτέ στη ζωή μου και το πως το αντιλαμβάνομαι είναι δικό μου θέμα.
Αλλάζοντας θέμα, πως βλέπεις το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι της χώρας μας ;
Καταρχήν δεν υπάρχει χώρα τουλάχιστον με την έννοια της κρατικής οντότητας.Η Ελλάδα πλέον έχει μετατραπεί σε μια αποικία εθελόδουλων φοβισμένων κατοίκων που τους κουμαντάρουν ξένα πολυεθνικά κοράκια.Ένα μπουρδέλο φασιστοειδών που με τσιράκια τους πολιτικούς και τα αφεντικά κάνουν κουμάντο και ελέγχουν τις ζωές όσων από εμάς απέμειναν εδώ.Είναι στο dna του Έλληνα να είναι δούλος κι αυτό αποδεικνύεται αν ανατρέξει κανείς πολύ πίσω στην Ιστορία , παρατηρώντας την εκμετάλλευση των ισχυρών ενάντια στους αδύναμους
από την Αρχαία Ελλάδα ακόμα.
Δηλαδή ελπίδα δεν υπάρχει ;
Σπίθες και εστίες ελπιδοφόρες πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν.Όμως δυστυχώς μέχρι τώρα ήταν πάντα μια γραφική μειονότητα με μικρούς πυρήνες κατά καιρούς...
Οι άνθρωποι τρομάζουν με το άγνωστο.Αγαπούν αυτό που συνηθίζουν,ακόμα κι αν είναι η ίδια η καταδίκη τους,ο ίδιος ο τύραννος τους.Είναι πιο βολικό να φταίει ο άλλος για την δική σου ζωή για αυτό και του αναθέτεις την διαχείριση της.Δημοκρατία , με άλλα λόγια...
Το φαινόμενο Χρυσή Αυγή ; Πως το βλέπεις ;
Δεν είναι φαινόμενο.Είναι φυσική συνέπεια...Είναι το μακρύ χέρι του Καπιταλισμού που σε περιόδους Κρίσης και κοινωνικής σύγχυσης το πετάει μπροστά , να κάνει την βρώμικη δουλειά.
Να σε κάνει να πιστέψεις ότι για αυτό που ζεις φταίει ο διπλανός κι όχι ο από πάνω σου.
Σταματήστε να του δίνετε φαντασμαγορικές διαστάσεις.Κάτι τελειωμένοι τραμπούκοι είναι που απαιτούν να τους αντιμετωπίσουμε με πολιτικούς όρους.Φερέφωνα της εκάστοτε εξουσίας , μαντρόσκυλα και πρεσβευτές της λούμπεν θολούρας με σημαία την Εθνική υπερηφάνεια.
Από τα λεγόμενα σου καταλαβαίνω ότι δεν ψηφίζεις.
Πλέον όχι και ούτε πρόκειται ξανά.Έχω τελειώσει με τα ψευτοδιλήμματα.
Δικό μου θέμα.
Στον σημερινό 13χρονο τι συμβουλή θα έδινες ;
Καμία συμβουλή.Σιχαίνομαι τις συμβουλές , το τέντωμα του δαχτύλου και τις μεγάλες
κι απόλυτες αλήθειες.
Έχεις βγάλει συμπέρασμα για την Ζωή ;
Λατρεύω τη Ζωή και μισώ αυτό που ζω.
Dave , σε ευχαριστώ πολύ.
Και εγώ το ίδιο.Να είσαι καλά.
Βίκυ Κάπα | Μετερίζι
20/01/2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου